Pojava krvi u stolici kucnog ljubimca - ozbiljan problem

[Vesna]

Pojava krvi u stolici kucnog ljubimca - ozbiljan problem


Kod mnogih patoloških stanja u psećem organizmu može da se javi i problem koji, već na prvi pogled, ostavlja veoma lošu sliku i kod vlasnika izaziva pravu paniku. Zato ako primetite da stolica vašeg psa ima tamnu boju poput katrana, setite se ovog teksta i naziva "melena". To može da bude ozbiljan problem, opasan po život psa i ne sme da se zanemari, naročito ako se ne smanjuje ili još gore - pojačava.
Bez domaćeg ili bapskog lečenja, odmah treba kontaktirati veterinara, kako bi se što pre došlo do tačne dijagnoze i terapije koja će rešiti problem.

Simptomi
Tamna, skoro crna stolica, povraćanje, proliv, blede desni, krvarenja ili modrice na drugim mestima na telu, gubitak težine, nedostatak apetita, prekomerno uzimanje vode ili mokrenje, sasvim su netipični simptomi pa je neophodno od starta razdvojiti moguće bolesti.
Kao i kod ostalih stanja i bolesti, kako bi se došlo do tačne dijagnoze, neophodno je, pre svega, da vlasnik prikaže što tačniju, to jest realniju sliku bolesti. Ovo kažemo zato jer vlasnik često zamaskira pravu kliničku sliku svojim strahom, osećajem griže savesti ili željom da minimizira novonastalu situaciju, ili je preuveliča. Osim ovoga, neophodne su i laboratorijske analize krvne slike, biohemije, analiza urina i fecesa, i još specifičnije ukoliko postoje uslovi na terenu.
Melena obično ukazuje na prisustvo značajnog oboljenja u gornjim delovima digestivnog trakta, iako druge bolesti (kao što su poremećaji zgrušavanja, gutanje krvi itd), koje nemaju veze sa oboljenjem želuca i creva, mogu povremeno da se podvedu pod isti naziv. Klasičan simptom je poput katrana crna stolica, sjajna, lepljiva i veoma neprijatnog mirisa. Može da bude jedini pouzdan klinički znak, mada ga često prate i drugi. Treba je razlikovati od hematohezije, koja predstavlja krv u stolici čija boja nije promenjena, jer nastaje u debelom crevu ili rektumu, tako da nije bilo uslova da se u međuvremenu krv razgradi i dobije drugu konzistenciju.
Unošenje krvi mora biti provereno i isključeno, bez obzira na to da li se radi o gutanju krvi iz usne duplje, ili respiratornog trakta, ili lizanju krvi iz neke rane.
Postoje mnogi potencijalni razlozi koji dovode do pojave melene. Najčešće je u pitanju oboljenje u gornjim delovima digestivnog trakta, koje izaziva duboka oštećenja na zidu želuca ili tankog creva (ulceracije), ili krvarenja u samom digestivnom traktu. Da bismo došli do tačne dijagnoze, moramo uzeti sve mogućnosti u obzir kako bismo na kraju lečili samo jedan uzrok, ali pravi. Zato moramo eliminisati sve ono što usput može da dovede do krvarenja. To se odnosi, pre svega, na postojanje crevnih parazita, virusa, bakterija i/ili gljivičnih infekcija, kao i prethodno a necelishodno korišćenje lekova poput kortikosteroida, ili drugih nesteroidnih antiinflamantornih preparata.

[Vesna]

Prosuđivanje


Do melene obično vode gastrointestinalne ulceracije ili erozije. Takva oštećenja se mogu javiti posle akutnog proširenja želuca ili njegovog uvrtanja, toplotnog udara, jake trbušne infekcije, prevelike količine želudačne kiseline, šoka, anafilakse, ili kao sporedni efekat nekih tumoroznih stanja. Gastrointestinalni tumori ili strana tela takođe dovode do krvarenja. Razne metaboličke bolesti, poput onih koje oštećuju bubrege i jetru, pankreatitis i hipoadrenokorticizam mogu da dovedu do krvarenja u digestivnom traktu. Izazivači krvarenja su i zapaljenje zida creva, abnormalnosti u koagulaciji krvi, kao i krvarenja u drugim delovima telesnih šupljina.
Hemoragični gastroenterit je sindrom sa nepoznatim uzrokom viđen kod pasa. Obično uzrokuje akutni proliv u kome dominira krv, sa povraćanjem u čijem sadržaju takođe ima krvi.
Pri svakoj operaciji na gornjim delovima digestivnog trakta može doći do pojave krvi u stolici. U ovom slučaju, melena se može pojaviti od 12 do 72 časa nakon operacije. Ovaj oblik trebalo bi da bude prolaznog karaktera.
Ishemija, odnosno slabo snabdevanje krvlju gastrointestinalnog trakta, dovodi do šoka, uvrtanja creva, uvlačenja jednog dela creva u drugi, kao i blokadu cirkulacije pojedinih delova creva, što može da dovede do kasnijeg krvarenja kad dođe do odumiranja sluzokože creva.
Trovanje teškim metalima, uključujući arsen, olovo i cink, retki su uzroci trovanja i krvarenja.
Mnogo razloga dovodi do ovog simptoma. Problem je u tome što običan pregled i sama priča vlasnika (anamneza), nisu dovoljni da otkriju uzrok. Zato je neophodno da se obave sve dostupne analize kako bismo bili bliže rešenju, kao i kompletna krvna analiza radi otkrivanja infekcije, zapaljenja ili anemije povezane sa nekom bolešću koja može uzrokovati melenu. Važna je i biohemija koja je putokaz ka nekim metaboličkim uzrocima uz otkrivanje nivoa elektrolita i proteina. Analiza urina neophodna je radi uvida u stanje bubrega i eventualnog prisustva krvi u njoj. Test fekalija bitan je radi pronalaženja parazita ili kultura bakterija. Važan je i uvid u sposobnost koagulacije i broj krvnih pločica. Rendgen abdomena pa i grudnog koša otkriva strana tela, tumore ili tečnost. Veterinaru ostaje, ako je u mogućnosti, da iskoristi i druge analize ukoliko je ambulanta u kojoj radi osposobljena za to.

Terapija
Ukoliko nije moguće brzo doći do definitivne terapije, treba odmah početi sa simptomatskom, kako bi se životinji olakšalo stanje. Ukoliko loše stanje prati i povraćanje, treba izbegavati unošenje hrane i tečnosti, s tim da postepeno treba uvoditi male količine hrane koja neće iritirati digestivni trakt.
Ukoliko postoji dehidratacija, treba intravenozno nadoknaditi sve što je izgubljeno, zaštititi organe za varenje i smanjiti mogućnost daljeg krvarenja. Sve to traži saradnju vlasnika i veterinara kako bi, uz stalnu kontrolu, praćenjem tačno predvideo dalji tok događaja. Specifična terapija će zavisiti od rezultata analiza i mišljenja samog veterinara koji treba da odluči kako će se rešavati ovaj problem.


Uzroci
Mnogo toga može da dovede do melene: infektivni agensi, različiti lekovi, kancer, strano telo u digestivnom traktu, zapaljenske promene u digestivnom traktu, gutanje krvi, poremećaj koagulacije krvi, metaboličke ili druge bolesti koje izazivaju oštećenja sluzokože ili dubljih delova digestivnog trakta, hemoragični gastroenteritis, krvarenja nastala nakon operativnih zahvata, slabo napajanje krvlju digestivnog trakta, pa i kontakt sa teškim metalima.