Dvorac u Vlajkovcu

Dvorac u Vlajkovcu, mestu koje se nalazi na međunarodnom putu Beograd-Temišvar, u
opštini Vršac, podignut je 1859. godine i predstavlja spomenik kulture od velikog
značaja. Sagradio ga je grof Đerđ Močonji na svom imanju. Udajom, 1888. godine,
grofica Georgina Močonji imanje i dvorac donosi u miraz poznatoj austrougarskoj
plemićkoj porodici Bisingen-Nipenburga, koja ga je držala u posedu do Drugog svetskog
rata.

Dvorac je Iizgrađen u klasicističkom duhu, kao simetrična građevina većih dimenzija,
pravougaone osnove. Fasada, okrenuta parku, ima portikom naglašen središnji deo uvučenog
centralnog rizalita, spojen terasama koje nose gvozdeni stubovi, sa bočnim isturenim
rizalitima. Na spratu ulaznog trema je svečana sala iznad koje je krovni venac, atika
sa balustradom i lučno zasvedenom nišom u kojoj je bio grb porodice Bisingen-Nipenburg.
Piramidalni krov je nadvišen prstenom, kriškastim lukovičastim završetkom i šiljkom na
kome su stilizovani ljiljan, zastavica i gromobran.

Glavna fasada je rešena jednostavnije – plići portik nosi terasu ograđenu balusterima.
Na fasadama su nekada stajale skulpture u simetričnim školjkasto završenim nišama.
Dekorativni elementi enterijera i eksterijera izvedeni su od kovanog i livenog gvožđa.
Nekada ograđeni kompleks, u koji se sa puta ulazilo kroz kapije od kovanog gvožđa,
sadrži: birošku kuću, porodičnu grobnicu i kapelu porodice Bisingen na drugoj strani
kanala Dunav–Tisa–Dunav, projektovani park (zaštićen kao spomenik prirode 1973. godine),
veštačko jezero sa fontanom i skulpturom u sredini, potok i mostiće.

Vikipedija