Tema: Ime i njegov znacaj

KALINA

Domaćeg podrijetala.
Naziv ukrasne biljke uzet je za lično ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Kalinka.


KAMENKO

Starosrpsko, zaštitno ime.
Izvodi poreklo od osnove “kamen” u prenosnom značenju “jak, čvrst, postojan”. U prošlosti kada se još verovalo da reč ima dejstvo magije nadevalo se detetu u funkciji odvraćanja zlih duhova koji se klone onoga što za njih ne predstavlja lak plen.


KOVILJKA

Novo ime domaćeg podrijetala.
Nastalo je po nazivu cveća “kovilje”. Potiče iz novijeg vremena kada se u narodu razvio običaj davanja imena po nazivu cveća. Po narodnom običaju izbor “cvetnog” imena predstavlja izraz roditeljske želje da dete bude pre svega lepo, nežno, milo, ljupko i prefinjeno.
Od ovog imena izvedeno je ime Kova.


KOZMA

Srpsko hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Kosmas, Kosma”, izvorno iz “kosmos” u značenju “mir, poredak, lep, ukrašavanje, čast”. Ime je jednog od svetitelja, u narodnom verovanju “Svetih vrača” koji su slavljeni istog dana i uvek zajedno pominjani. Postoji mišljenje da smo ovo ime primili posredno iz starobugarskog u značenju “onaj koji je pristojan”. Rasprostranjeno je širom hrišćanskog sveta kako pravoslavnog tako i katoličko-protestantskog od najstarijih vremena do danas.
Od ovog imena izvedena su imena Kuzma, Kuzman i Kuzmana.


KRSMAN

Staro slavenosrpsko ime.
Stari pridev “krsman” u starom značenju “koji krsma, okleva, čeka” a u savremenom značenju “staložen, rasudan, razborit”, uzet je za lično ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Krsmanija.


KRUNA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Izvodi poreklo iz latinskog “coronatus” u značenju “krunisanje”, izvorno iz “corono” u značenju “venac, kruna, krug”. Kod starih Grka i rimljana to je bilo najviše odlikovanje koje se davalo pobednicima na takmičenjima, vojskovođama i zaslužnim građanima.
Od ovog imena izvedena su imena krune, Krunija, Krunica, Krunoslav, Krunoslava i Krunoslavka.

LANA

Domaća narodna tvorevina.
Ime je izvedeno od naziva biljke “lan” a u prenosnom značenju znači “nežna, prefinjena”.


LATINKA

me domaćeg podrijetala.
Potiče iz latinskog “Latina” u značenju “latinka, rimokatolkinja”. Postoji mišljenje da je naziv rimske pokrajine ili cveta uzet za lično ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Tinka.


LAV – LEON – LEONTIJE

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Ime Lav je slovenizovano iz grčkog “Leon” ili latinskog “Leo” što u prevodu znači “lav”. Simbol je gordosti, hrabrosti i snage. Ime je većeg broja papa i nekoliko vizantijskih careva.
Kalendarsko je ime.
Ime Leon izvodi poreklo iz grčkog “leon” u značenju “lav”.
Kalendarsko je ime.
Ime Leontije potiče iz grčkog “Leontios” a izvorno iz “leonteios” u značenju “lavlji”.
U raznim varijantama rasprostranjeno je u svim evropskim narodima.
Kalendarsko je ime.
Od ovih imena izvedena su imena Lea, Leo i Leontina.


LAZAR

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz starohebrejskog “el azar”, izvorno iz aramejskog “azarya” u značenju “Bog je pomoć”. Ovo ime ušlo je u hrišćanski kalendar iako ga nisu nosili ni mučenik ni svetitelj, već dva čoveka iz perioda ranog hrišćanstva, jedan iz Hristove priče o ubogom Lazaru, a drugi Lazar je bio brat mirosnice Marte i Marije. U našem narodu je postalo veoma popularno zbog kulta proslavljenog srpskog “cara” Lazara Hrebeljanovića, koji se sukobio s Turcima na Kosovu 28. juna 1389. godine i poginuo s većim delom srpskih plemića i vojske.
Od ovog imena izvedena su imena Laza, Lazica, Lazo, Laka i Lale.


LEJLA

Tursko Leila.
Izvodi poreklo iz arapskog “laila, leila” u značenju “noć, tama”. U arapskoj poeziji Medžnun i Lejla imaju ulogu Šekspirovih Romea i Julije odnosno Omera i Merime iz naše narodne pesme.
Od ovog imena izcedeno je ime Leila.


LEPA

Ime domaćeg podrijetala.
Pridev “lepa” u značenju “dopadljiva, lepog izgleda” uzet je za lično ime.
Od ovog imena izvedena su imena Lepava i Lepoje.

LEPOMIR

Domaća narodna tvorevina.
Složeno je od osnova sa značenjem “lep” + “mir”.


LEPOSAVA

Domaća narodna tvorevina.
Složeno je od osnova sa značenjem “lep(a)” + “slava”.
Od ovog imena izvedena su imena Lepša i Ljeposava.


LIJERKA

Ime domaćeg podrijetala.
Izvodi poreklo iz grčkog “leirion” u značenju “ljiljan, krin” što je naziv ukrasnog cveta.
Od ovog imena izvedeno je ime Ljerka.


LJILJANA

Ime domaćeg prodrijetala.
Izvedeno je od naziva ukrasnog cveta “ljiljan”, izvornog porekla iz latinskog “lilium” u značenju “ljiljan, krin beli”. Potiče iz novijeg vremena kada se u narodu razvio običaj davanja imena po nazivu cveća. Po narodnom običaju izbor cvetnog imena predstavlja izraz roditeljske želje da dete bude pre svega lepo, nežno, milo, ljupko i prefinjeno.
Od ovog imena izvedena su imena Lila, Lilijana i Ljilja.


LJUBINKA – LJUBINKO

Staro slavenosrpsko ime.
Izvodi poreklo od osnove “ljubiti” (biti voljen).
Od ovog imena izvedena su imena Ljuba, Ljuban, Ljubana, Ljubenko, Ljubica i Ljubo.

LJUBISLAV

Staro slavenosrpsko ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “ljubiti” + “slava”.
Od ovog imena izvedena su imena Ljubisav i Ljubiša.


LJUBODRAG

Starosrpsko priželjkivano ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “ljubazan” + “drag”


LJUBOMIR

Staroslovensko ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “ljubiti” + “mir”. Na prostorima Balkana jedan od najranije poznatih je unuk sveštenika Stefana, rodonačelnika dinastije Nemanjića iz 12. veka. Istakao se po mudrosti i junaštvu pa ga je ban Huma postavio za župana u župi zvanoj Trnovo, koja je po njemu dobila ime Ljubomir.
Od ovog imena izvedeno je ime Ljubomirka.


LJUPKA – LJUPKO

Staro slavenosrpsko ime.
Pridev “ljupka, ljupko”, u značenju “biti sa puno šarma i draži”, uzet je za lično ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Ljupče.


LOLA

Domaća narodna tvorevina.
Potiče iz persijskog u značenju “dragan, momak, đetić”. Neke od postojećih mogućih pretpostavki su: da je izvedeno od Lolija, Lolijan, Lolion, da je varijanta od Olga, Olivera i da je nastalo u španskom jeziku u značenju “čila, jaka, krepka, nepokolebljiva”.


LUKA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Loukas”, a može biti iz latinskog “Lucas”, izvornog porekla iz “lux” u značenju “svetlost, svetleći”.
Postoji mišljenje da je nastalo od indoevropskog korena “leuq” u značenju “svetleti” i “louq” u značenju “svetao”. Rasprostranjeno je od najranijeg vremena u manje više svim jezicima hrišćanske civilizacije zahvaljujući tome što se tako zvao jedan od četvorice apostola – evanđelista.
Kalendarsko je ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Lukota.


LJUBIVOJE

Staro slavenosrpsko ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “ljubazan” + “vojnik” (u starom značenju borac).
Od ovog imena izvedena su imena Ljubivoj, Ljubovina, Ljuboja i Ljuboje.


LJUBODRAG

Starosrpsko priželjkivano ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “ljubazan” + “drag”

MAGDALENA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Došlo nam je iz grčkog “Magdalene” po nazivu naselja Magdale u Galileji. Prvobitno Marija iz Magdale vremenom se osamostalilo u lično ime. Marija Magdalena ličnost iz Biblije, bila je oličenje patnice i pokajnice. Rasprostranjeno je kod svih evropskih naroda od najstarijih vremena do danas.
Od ovog imena izvedena su imena Lena, Lenka, Lenče, Magdalina, Madlena i Majda.


MAJA

Novo ime domaćeg podrijetala.
Potiče iz grčkog “Maia” što je naziv grčke boginje, majke Hermesa. U rimskoj mitologiji je bila boginja prirode, plodne zemlje i biljaka. Jedna je od Plejada po kojoj je nastao naziv meseca u godini, kći Atlantova i majka Merkurova. U indijskoj mitologiji je božanstvo ženske prasnage , boginja privida i razočaranja. Obično se nadeva detetu rođenom u mesecu maju.
Od ovog imena izvedeno je ime Majin.


MAKARIJE

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Makarios” u značenju “blaženi, srećan”.
Među najranije poznatim kod nas su Makarija jeromonah, prvi srpski štampar u štampariji Crnojevića i Makarija arhiepiskop pećki i patrijarh srpski koji je obnovio Pećku patrijaršiju i radio na obnavljanju i reformisanju Crkve.
Kalendarsko je ime.


MAKSIM

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz latinskog “Maximus” u značenju “najveći”.
Među Slovenima na Balkanu, jedno je od najranije primljenih hrišćanskih imena. Još
u 6. veku arhiepiskop srpski nazivao se Maksim. Rasprostranjeno je kod svih
evropskih naroda od najstarijih vremena do danas.
Kalendarsko je ime.
Od ovog imena izvedena su imena Maksa i Makso.


MALINA

Ime domaćeg podrijetala.
Naziv biljke i ploda, u prenosnom značenju “slatka, lepa, simpatična”, uzet je za lično
ime.


MALIŠA

Domaća narodna tvorevina, odmilja.
Izvodi poreklo od osnove prideva “mali” u značenju da što je sitno i malo, slatko je i
lepo.
Od ovog imena izvedeno je ime Majoš.


MANOJLO

Srpsko, biblijsko ime.
Naša je česta varijanta od Manuil, iz grčkog “Manouel”, varijanta od “Emmanoeuel”,
izvorno iz starohebrejskog “immanuel” u značenju “Bog je s nama”. Na prostorima
Balkana ukorenjeno je od najranije prošlosti. Među najranije poznatim su Manojlo I
Komnini iz 12. veka, vizantijski car, najveći osvajač među Komnenima i Manojlo II
Paleolog, vizantijski car, oženjen Jelenom Dragaš, ćerkom srpskog velikaša
Konstantina Dragaša.
Od ovog imena izvedena su imena Mane, Manojle, i Manuela.


MARIJA

Srpsko, biblijsko ime.
Potiče iz latinskog “Maria”, izvorno iz starohebrejskog “m-r-u-m” (Mirjam/Marjam) u
značenju “voljena, ljubljena, željena”. U prošlosti je bilo razlike u najranijim
prevodima biblijskih tekstova. Prvobitan grčki crkveni prevod je “Miriam”, a
evanđelski (od 7.v.n.e.) “Mariam” što je dovelo do pojave i drugačijeg tumačenja i to
“suza, prkosna, uporna, opora, trpka, gorka”.
Naši istorijski izvori ne pružaju dovoljno podataka na osnovu kojih bi se moglo
zaključiti kada se kod nas počelo javljati i u kojoj meri je bilo zastupljeno u narodu.
Izvesno je međutim, da datira u daleku prošlost o čemu svedoči davnašnja izvedenica
(hipok) Mara, koje je od najranijih vremena postalo samostalno (lišeno
hipokorističnog prizvuka) i veoma je rašireno na prostorima Balkana.
Od ovog imena izvedena su imena Mara, Marijan, Marijana, Marijela, Marijeta,
Marijojla, Marijola, Marika, Mariola, Marislav, Marica, Marjan, Marula, Maruška,
Maša, Mašan, Mašinka, Mašo, Meri, Mia, Mija i Molka.
Kalendarsko je ime.

MARIJO – MARIN – MARINA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Ime Marijo potiče iz latinskog “Marius” što je rimsko rodovsko ime. Ime je poznatog
vojskovođe, tribuna i državnika “Gaius Marius” koji je živeo oko 156. do 86.g.p.n.e.
Ime Marin potiče iz latinskog “Marinus” u značenju “morski”. Od davnina je poznato
u primorskim gradovima a pre toga je bilo veoma omiljeno u Italiji. Prema predanju
Sveti Marin je bio poreklom sa Raba u Dalmaciji. Nalazi se među rimokatoličkim
svetiteljima i slavi se trećeg marta a u kalendaru Srpske crkve njegovog imena nema.
Ime Marina izvodi poreklo iz latinskog “marina” u značenju “morska” što je bio
atribut Afrodite, za koju se smatralo da je zaštitnica mornara. Staništa su joj bila na
brojnim ostrvima u Sredozemnom moru gde su joj mornari prinosili darove.
Kalendarsko je ime.
Istorijski izvori svedoče da su se ova imena počela javljati vrlo rano, još u 13. veku.
Rasprostranjena su kod svih evropskih naroda od najranijih vremena do danas.
Od ovih imena izvedena su imena Mare, Marinko i Mario.


MARKO

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz latinskog “Marcus” što je rimsko lično ime. Može biti i iz “Martius” u
značenju “rođen u martu” ili od “mas, maris” u značenju “muževan”. Dolazi u obzir i
latinski “Mars” koji je u rimskoj mitologiji bio bog rata ili “marceo” u značenju “biti
slab, uveo, mlitav”. Po običaju ovo ime se nadeva deci rođenoj u mesecu martu. Kod
nas, jedan od najranije poznatih je ban raške banovine iz 11. veka. Pretpostavlja se da
današnju veliku popularnost u narodu duguje slavi najvećeg junaka naših narodnih
pesama Marka Mrnjavčevića koji je živeo od 1335. do 1395. godine. Bio je sin kralja
Vukašina koga je narodna pesma od istorijske ličnosti preobrazila u legendarnog
super heroja Kraljevića Marka koji je oličenje junaštva, viteštva i čestitosti. Smatra se
jednim od najpopularnijih hrišćanskih muških imena, duboko ukorenjenim u
onomastikonima i jezicima svih hrišćanskih naroda.
Od ovog imena izvedeno je ime Marka.


MARTA

Srpsko, biblijsko ime.
Potiče iz grčkog “Martha” izvornog porekla iz sirijskog “mara” u značenju
“gospodarica, gospođa”. Oličenje je dobre domaćice. U istorijskim pomenicima na
prostorima Balkana posvedočeno je u manastirskim zapisima još u 14. veku.
Popularno je među hrišćanskim narodima od najstarijih vremena do danas.


MATEJA – MATIJA

Srpsko, biblijsko ime.
Oba imena su naš oblik iz latinskog “Matthaeus (Matej), Matthais (Matija)”. Po
biblijskom predanju Mateja je jedan od četvorice jevanđelista a Matija je apostol koji
je došao na mesto Jude Iskariotskog. Otuda razlika između njih već u grčkim i
latinskim prevodima Biblije. Tvrdnja da je jedno ime ekavski a drugo ijekavski oblik
istog imena nije dovoljno zasnovana.
Oba imena su kalendarska.
Od ovih imena izvedena su imena Mata i Mato.


MELANIJA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Melane” izvorno iz “melaina” u značenju “crna”.
Rasprostranjeno je u nizu evropskih naroda od najstarijih vremena do danas.
Kalendarsko je, svetačko ime.


METODIJE

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Methodios” izvorno iz “methodos” u značenju “metod, istraživanje,
teorija”. Ime je jednog od braće (Ćirilo i Metodije), velikana slovenske pismenosti,
književnog jezika, sastavljača prve slovenske azbuke u 9. veku.
Kalendarsko je ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Metod.


MIHAILO

Srpsko, biblijsko ime.
Potiče iz starohebrejskog “Micha el”: “mi-ka-el” u značenju “jednak Bogu, ko je kao
Bog”. Po jevrejskom i hrišćanskom predanju tako se zove prvi od sedmorice
arhanđela, starešina svih anđela, pobednik nad Luciferom, otelovljenim u obliku
aždaje. Kod nas je od starine najzastupljeniji oblik Mihajlo. Njemu su posvećeni
mnogi hramovi u zemlji. Grobna crkva cara Dušana na levoj obali reke Bistrice
nedaleko od Prizrena podignuta je u slavu ovog svetitelja.
Kalendarsko je, svetačko ime.
Od ovog imena izvedena su imena Mijailo, Mijalko, Mijat, Mijo, Mijuško, Mika,
Mikailo, Mikan, Miki, Mikica, Miko, Miha i Mihana.

MILAN – MILICA – MILKA – MILOŠ – MILUTIN

Starosrpska imena.
Naslanjaju se na prastari sveslovenski koren “mil, mio, mili” vrlo produktivan u
slovenskim imenima. Smatra se da su u dalekoj prošlosti izvedena iz prastarih
složenih imena tipa Miloslav, Milomir i dr.
Ime Milan je posvedočeno u mnogim pisanim istorijskim izvorima još u
prednemanjićko doba. Pretpostavlja se da su ga od nas preuzeli drugi slovenski
narodi, naročito Hrvati, Slovenci, Česi i Slovaci.
Ime Milica je jedno od naših nastarijih ženskih imena. Zabeleženo je još pre carice
Milice, žene cara Lazara, ali upravo zahvaljujući njoj postalo je popularno.
Ime Milka datira u daleku prošlost. Stoji zabeleženo u jednoj dubrovačkoj ispravi iz
14. veka što svedoči o njegovoj starini, gde je zapisano kao Milcha, što se moglo čitati
i kao Miljka.
Ime Miloš je potvrđeno u pisanim pomenicima još u 13. veku. Posle viševekovnog
tavorenja postalo je ponovo popularno u vreme romantičarskog oživljavanja
nacionalne istorije polovinom 19. veka, zahvaljujući slavi Miloša Obilića, najvećeg
junaka Kosovskog ciklusa narodnih epskih pesama, koji je po narodnom predanju u
boju na Kosovu ubio turskog cara Murata i bio pogubljen.
Ime Milutin pominje se još u 9. veku u imenu čelnika u vojsci kralja Radoslava. Od
Nemanjićkog doba ostalo je pozanto po kralju Milutinu koji je bio najveći zadužbinar
i graditelj od svih srpskih vladara srednjeg veka.
Od ovih imena izvedena su imena Mila, Milana, Milanija, Milanko, Milanče, Mile,
Milen, Milenka, Milenko, Milentije, Mileta, Milika, Milinko, Milkan, Milkica, Milo,
Miloica, Miloje, Milojica, Milojka, Milojko, Milonja, Milun, Miluna, Milunika,
Milunka, Milutinka, Milča, Milša, Milja, Miljan, Miljana, Miljenko, Miljko, Miljojka
i Minja.


MILINA

Ime domaćeg podrijetala, priželjkivano.
Imenica “milina” uzeta je za lično ime. Ono izražava roditeljsku želju da dete bude
prijatno, milotno, drago srcu i duši.


MILIVOJ – MILIVOJE

Domaća narodna tvorevina.
Ova imena složena su od slovenskih osnova sa značenjem “mil(i)” + “vojnik (u
starom značenju borac)”.


MILOMIR

Domaća narodna tvorevina.
Složeno je od slovenskih osnova sa značenjem “mil(o)” + “mir”, veoma produktivnih
osnova u slovenskoj onomastici.
Od ovog imena izvedena su imena Mijomir, Milomirka, Mima, Mimica, Miomir i
Miomira.


MILORAD

Staro slavenosrpsko ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “mil(o)” + “radost”, veoma produktivnih osnova u
slovenskoj onomastici. Iako je zabeleženo još u srednjem veku, u narodu je bilo
prilično retko do sredine prošlog veka, kada je postalo jedno od naših najpopularnijih
muških imena.
Od ovog imena izvedena su imena Mijoradka, Milada, Miladin, Miladina, Miladinka,
Mirud, Mića, Mićica i Mićo.


MILOVAN

Staroslovensko ime.
Izvodi poreklo od korena glagola “milovati”.
Od ovog imena izvedena su imena Milovana, Miona i Mole.


MINA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Izvodi poreklo iz grčkog “mena, menas” u značenju “mesec”. U prošlosti isključivo
muško a u novije vreme žensko ime. Postoji mišljenje da je preuzeto nemačko ime
Minna, izvorno iz starogermanskog “minna” u značenju “ljubav” kao i da je od imena
Miene iz starofrancuskog u značenju “izraz lica” ali i da je nastalo u ruskom,
tepanjem od Minodora ili u nemačkom od Vilhelmina.


MIRA – MIRKO

Stara slavenosrpska imena.
Verovatno su nastala od prvobitnih složenih imena koja sadrže sveslovenski koren
“mir”, npr. Miroslava, Dragomira i dr., nastao još u praslovenskoj domovini, u
prenosnom značenju “biti mirotočiv, staložen, spokojan”.
Za žensko ime Mira postoje razlike u pogledu nastanka. Jedni su mišljenja da potiče
iz grčkog “Myrrha”, što je saglasno legendi, ime majke Adonisa preobraćene u drvo
mirta, drugi su mišljenja da je nastalo iz latinskog “Mira” izvedenog iz “Mirandus” i
treći da je iz albanskog “mire” u značenju “dobar, lep”. I ime Mirjana nije dovoljno
razjašnjeno. Po jednima potiče iz starohebrejskog “Miriam” a po drugima od italskog
“Mira”, imena-fraze od Donna Ammirata tj. Obožavana Deva Marija.
Od ovih imena izvedena su imena Mirjana, Mirka, Mirna, Miro i Miroje.


MIROSLAV

Prastaro sveslovensko ime.
Složeno je od osnova sa značenjem “mir” + “slava”. Datira u daleku prošlost. Među
prvim poznatim bio je sin zahumskog bana Mihaila koji je bio postavljen još 911.
godine za ninskog župana. Tako se nazivao i sin kralja Hvalimira s početka 11. veka
iz dinastije Oštrivojevića. U istoriji je posebno ostao poznat Miroslav, humski veliki
knez s kraja 12. veka, brat Nemanje, sin velikog župana Dese, unuk velikog župana
Uroša I, za koga je pisano čuveno Miroslavljevo jevanđelje.
Od ovog imena izvedena su imena Miraš, Mire, Mirosinka, Miroslava, Miroslavka i
Mirčeta.


MOJSIJE

Srpsko, biblijsko ime.
Potiče iz grčkog “Moyses”.Kod nas se javlja u 14. veku. Od početka pa sve do danas
relativno je malo zastupljeno u narodu. Po predanju, iz naših narodnih pesama postalo
je poznato ime Musa po Musi Kesedžiji, sinu sultana Bajazita, velikom protivniku
Srba protiv koji je ratovao.
Kalendarsko je ime.
Od ovog imena izvedena su imena Mojsilo, Moša, Mošo i Mušika.


MOMČILO

Starosrpsko ime.
Izvodi poreklo od slovenske osnove “momak(momče)” prenosno “mladić, đetić,
slobodan, vetropir”. Posvedočeno je u mnogim istorijskim izvorima iz srednjeg veka.
Jedan od najranije poznatih je Momčilo Tomanović, ban Usore u 15. veku. Narodna
pesma pominje vojvodu Momčila, za koga se pretpostavlja da je autentična istorijska
ličnost.

NADA – NADEŽDA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Ime Nada je naš prevod iz grčkog “Elpis” u značenju “nada” ili je naziv jedne od triju
hrišćanskih vrlina (vera, nada i ljubav) uzet za lično ime.
U prošlosti dugo je favorizovano u slavenosrpskom, a naročito u ruskom jeziku pa
otuda i današnja zastupljenost u narodu.
Kalendarsko je ime
Od ovog imena izvedena su imena Nadica i Nađa.


NAJDAN

Starosrpsko zaštitno ime.
Izvodi poreklo od staroslovenske osnove “najden” (bugarski “nađen”), “naljesti” u
značenju “naći” koja se može podvesti pod značenje “dobiti”. U prošlosti kada se još
verovalo da reč ima snagu magije nadevalo se detetu sa verom da mu život sigurno
neće biti ugrožen i da će ostati u životu ako ga ostave na putu (obično na raskrsnici)
pa ga krsti prolaznik namernik koji ga prvi najde tj. nađe jer će snaga i zdravlje tog
namernika preći na dete i izmeniti njegovu sudbinu.


NATALIJA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz latinskog “Natalia”, izvorno iz “natalis” u značenju “Božić, dan Hirstovog
rođenja”. Otud “dies natalis” u značenju “dan rođenja” ili “humus natalis” u značenju
“domovina”. Obično se nadevalo detetu rođenom na dan Božića. Kasnije tokom
vremena ta veza je izgubljena pa se naprosto davalo detetu prema ukusu roditelja.
Kalendarsko je ime.
Od ovog imena izvedena su imena Nata, Nataša i Natka.


NAUM

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz starohebrejskog “nahum” u značenju “utešitelj”.
Kalendarsko je ime.


NEBOJŠA

Domaća narodna tvorevina.
Priželjkivano ime koje izvodi poreklo od osnove glagola “bojati se” sa negacijom “ne-
bojati se”. Može biti da je nastala prvo zajednička imenica “nebojša” u značenju “onaj
ko se ne boji”, pa je kasnije uzeta za lično ime. Dokumentovano je u mitskoj pesmi
“Nebojša i Mladen” iz Vukove zbirke. Izražava roditeljsku želju da pristiglo dete
bude hrabro, da se ne boji u životu. Ime se pominje još u srednjem veku što svedoči i
o njegovoj starini. U beogradskom Donjem gradu, na obali Dunava stoji kula po
imenu Nebojša. Naziv joj datira u daleku prošlost što potvrđuju narodne pesme u
kojima se pominje.
Od ovog imena izvedeno je ime Neško.

NEDELJKO

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Naš je prevod iz grčkog “Kyriakos” u značenju “gospodski (nedeljni)”, izvorno iz
“kyriake hemera” u značenju “dan gospodnji, vaskrsenje”.
Od ovog imena izvedena su imena Neda, Nedeljka, Neđeljka, Neđeljko, Neđo i Neca.


NEGOVAN

Starosrpsko ime.
Pridev “negovan” uzet je za lično ime.
Od ovog imena izvedeno je ime Njegoje.


NEMANJA

Staro slavenosrpsko ime.
Izvodi poreklo od slovenske osnove “maniti” na negacijom. Prema rečniku Srpske
akademije nauke i umetnosti, “maniti” je varijatna glagola “mamiti” što bi moglo da
znači “privlačiti, biti privlačan”. Ovo ime datira u daleku prošlost. Prvi put je
zabeleženo kad je za raškog župana došao Stefan Nemanja, rodonačelnik dinastije
Nemanjića. Počev od tada, u narodu je važilo za vladarsko ime pa se po narodnoj
tradiciji izbegavalo njegovo davanje običnim ljudima.


NENAD

Staro slavenosrpsko zaštitno ime.
Nastalo je od osnove “nenadan”. U prošlosti kada se još verovalo da reč ima dejstvo
magije, nadevalo se detetu u funkciji odvraćanja zlih sila koje mimoilaze iznenada
rođeno dete jer mu teško mogu nauditi. Obično se daje detetu kome se roditelji nisu
nadali.


NEVEN

Ime domaćeg podrijetala.
Naziv ukrasne biljke uzet je za lično ime. Potiče iz novijeg vremena kada se u narodu
razvio običaj davanja imena po nazivu cveća. Po narodnom običaju izbor cvetnog
imena predstavlja izraz roditeljske želje da dete bude pre svega lepo, nežno, milo,
ljupko i prefinjeno. Može biti da je nastalo od glagola “venuti” sa negacijom “ne-
venuti”, što mu prišiva svojstvo priželjkivanog imena. U ovom slučaju pretpostavlja
se da je u prošlosti, kada je zbog loših zdravstvenih uslova života pomor dece bio
veliki, nadevano detetu u želji da ostane u životu (da ne uvene).
Od ovog imena izvedena su imena Nevena, Nevenka, Nena i Nenka.


NIKOLA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Nikolaos”, “nikao” u značenju “pobeđivati” + “laos” u značenju
“narod”. Rasprostranjeno je kod svih evropskih naroda od najstarijeg vremena do
danas zahvaljujući istaknutom korifeju i arhijereju iz maloazijske pokrajine Likije čije
je ime ušlo u hrišćanski kalendar. Ime je od najranije prošlosti nosilo nekoliko papa,
ruskih careva, kraljeva, prinčeva, vojskovođa i veliki broj drugih velmoža. U 11. veku
kult Svetog Nikole je bio podstaknut na Balkanu prenosom njegovih moštiju u Bari.
U našem narodu kult Svetog Nikole raširen je od starine, što potvrđuje i činjenica da
je Sveti Nikola najčešća porodična slava.
Od ovog imena izvedena su imena Kola, Kole, Kolja, Nikica, Niko, Nikoleta,
Nikolija, Nikolina i Nine, Nina, Nika.

NINA

Srpsko, hrišćansko nasleđe.
Potiče iz grčkog “Nina” koje može biti: ženski oblik od “Ninos” (Ninus) što je bilo
ime legendarnog osnivača Asirskog carstva, muža Semiramide, ili od “Nina2 to je
skraćeno od “loan(nina)” u značenju “nosilac svete blagodeti”. Postoji mišljenje da je
tepanje od Ninoslav, Antonina ili Katarina.
Kalendarsko je ime.


NINOSLAV

Staro slavenosrpsko ime.
Složeno je od osnova starog prideva “nino” u značenju “nov, mlad” + “slava”.
Pretpostavlja se da je doneto na Balkan iz slovenske prapostojbine. Jedan od najranije
poznatih je bosanski ban iz 13. veka koji se nazivao punim imenom Ninoslav Mate
Ninoslav. Posle viševekovnog tavorenja ponovo je oživelo sredinom 19. veka,
zahvaljujući romantičarskom oživljavanju nacionalne istorije, kada su mnoga
zaboravljena imena ponovo ušla u upotrebu.
Od ovog imena izvedeno je ime Ninoslava.


NINO

Staro slavenosrpsko ime.
Izvodi poreklo do starog prideva “nino” u značenju “nov, svež, mlad”. Datira u daleku
prošlost, verovatno još u praslovensko doba o čemu svedoče sačuvani istorijski
pomenici Južnih Slovena iz najranijeg perioda njihovog doseljavanja u ove krajeve.
Od ovog imena izvedeno je ime Ninko.


NJEGUŠ

Crnogorsko ime.
Nastalo je po nazivu crnogorskog plemena Njeguši u značenju “koji potiče, pripada
ovom plemenu”.


NOVAK – NOVKA

Staro slavenosrpsko priželjkivano ime.
Izvodi poreklo od osnove “nov” u značenju “novorođenče”. Izražava roditeljsku želju
za prinovom u porodici, da bude početak novog u njihovom životu. Pomen muškog
imena posvedočen je u manastirskim zapisima iz 14. veka što svedoči o njegovoj
starini. Biće da je i žensko ime nastalo u približno isto vreme.
Od ovog imena izvedena su imena Novelja, Novica, Novko, Novo i Noko.