Vek od rodjenja Branka Copica

BEOGRAD - Navršava se 100 godina od rođenja velikog srpskog i jugoslovenskog književnika
Branka Ćopića, čija su književna dela objavljena na više od 30 jezika širom sveta.

Rođen je, prema službenim dokumentima, 1. januara 1915, ali po nekim drugim podacima,
prethodne 1914. godine. Njegovo rodno selo Hašani, danas je u opštini Krupa na Uni,
Republika Srpska.

Lokalno predanje ali i sam Branko Ćopić tvrdili su da je, navodno, bio prvo dete u
Podgrmečkom kraju koje je ime dobilo po velikom srpskom pesniku Branku Radičeviću.

Mala opština Krupa na Uni je, uz podršku fondacije "Bašta sljezove boje“ osnovane u
Novom Sadu i Zadužbine Branka Ćopića, koja je sastavni deo Srpske akademije nauka i
umetnosti, rešila da se pristupi izgradnji Spomen-područja u Hašanima.

Predviđeno je da se u idućih deset godina u Hašanima, na površini od skoro 40 hektara,
izgradi Sokak Branka Ćopića, kuće njegovih književnih junaka, kao i šest malih privrednih
objekata.

Nosioci tog projekta ističu da je celog života svojim stvaralaštvom, pisac stremio
povratku u zavičaj koji ga je obeležio.

Rekonstruisana bronzana skulptura Ćopića, koja je za vreme rata u BiH znatno oštećena,
je otkrivena pre osam godina ispred zgrade Narodne i univerzitetske biblioteke RS u
Banjaluci, gradu u kojem je izvesno vreme pohađao učiteljsku školu.

Ćopić je nižu gimnaziju završio u Bihaću a učiteljsku školu je pohađao u Sarajevu,
Banja Luci i Karlovcu. Filozofiju i pedagogiju diplomirao je u Beogradu 1940. godine.

Prvu književnu nagradu je dobio kao student, 1938. od Akademije sedam umetnosti za kratku
priču, zatim Rakićevu nagradu iduće godine, potom nagradu Srpske kraljevske akademije 1940.
godine.

U to vreme objavljivao je kratke priče u beogradskoj "Politici". Napad na Jugoslaviju 1941.
godine, zatekao ga je na odsluženju vojnog roka u Mariboru, da bi se ubrzo potom u rodnoj
Krajini u leto te 1941. priključio ustanicima partizanima.

Relativno brzo postao je politički komesar, u isto vreme i dopisnik partizanskih listova
banjalučkog "Glasa" i "Borbe". Pisao je skečeve, pozorišne predstave.

Posle rata bio je glavni urednik beogradskog dečjeg lista "Pionir", a potom profesionalni
pisac.

Njegoševu nagradu dobio je 1972. za antologijsku zbirku pripovedaka "Bašta sljezove boje".
Ćopić je tu knjigu objavio 1970. godine. Dobitnik je i Nagrade AVNOJ-a, a NIN-ovu nagradu
za najbolji roman dobio je 1958. godine za roman "Ne tuguj, bronzana stražo".

Od 1968. godine bio je član SANU.

Napustio je ovaj svet skokom sa Brankovog mosta u Beogradu 26. marta 1984. godine. Očigledno,
pisanjem bajkovitih priča o detinjstvu i ratu branio je i samog sebe od stvarnosti u kojoj mu
je bivalo sve tesnije i tamnije.

Ćopić je ostao upamćen kao autor izuzetne popularnosti, neobično plodan, sa, za naše prilike,
neverovatnim tiražima. Pritom, njegova dela su prevedena i objavljena na više od 30 jezika
širom sveta.

Izvor:Tanjug
objavljeno: 01.01.2015.