Tema: Svetolik Pascan - Diskografija

Svetolik Pascan - Diskografija

Svetolik Pašćan- Kojanov (Petrovaradin, rođen je 4. marta ali je prota Milan Ćirić zaboravio da ga upiše te se u krsnom listu zvanično vodi kao rođen 8. mart 1892 Petrovaradin — Beograd, 16. jun 1971[1]) je bio srpski muzičar, kompozitor, profesor i istraživač.


Rođen je u porodici koja je sa materine strane imala nekoliko kulturnih radnika. Deda, Georgije Stefanović – Kojanov, književnik, bio je jedan od osnivača Matice srpske, njegov brat Marko se bavio ikonografijom, dok mu se kći Sofija Stefanović –Lučić, baš kao i sin Vladan, bave pesništvom. 1898. godine, Pašćanova porodica se preseljava u Zagreb. U tom gradu je Svetolik dobio opšte školsko obrazovanje, a tokom šest i po godina pohađa i Konzervatorij. Violinu uči kod čuvenog Vaclava Humla[1], kompozicione predmete kod Cirila Juneka[2] i FranjeDugana[3], a dirigovanje kod Lotke. 1909. osniva i diriguje Horom srpske omladine "Privrednik", a od 1910. do 1914. i Horom srpskog srednjoškolskog muzičkog udruženja u Zagrebu. 1910. Pašćan je već tesno povezan sa nacionalnim omladinskim pokretom (Jukić, Cesarec i dr.) i izdaje "Biblioteku narodnog rada" , koja je bila revolucionarno-propagandnog karaktera. Ova delatnost mu donosi hapšenje i osuđivanje na dve godine robije u Lepoglavi. Ali i dve godine rada sa horom robijaša – 56 krasnih glasova. Po izlasku ga čeka internacija u raznim mestima Mađarske. U Novom Sadu se nastanjuje na Ribljoj pijaci, kod Julke, supruge tada već pokojnog Ise Bajića. Tokom svog boravka u Novom Sadu, Pašćan sređuje Bajićevu zaostavštinu, a 1917. se ponovo vraća u Zagreb, gde ne želeći da moli bečki dvor da mu vrati oduzeta građanska prava (bez kojih nije mogao dobiti odgovarajuće zaposlenje), otvara atelje za gradnju gudačkih instrumenata, a posebnu pažnju posvećuje problemu violine.

Dirigentski rad

Više od 40 godina rada na ovom području dalo je kao rezultat delo "Istorijski razvoj gudačkih instrumenata" u izdanju SANU, te dragocena otkrića u vezi sa konstrukcijom violina i sastavom laka koji su upotrebljavali stari italijanski graditelji violina. Za vreme ovog boravka u Zagrebu do 1922. godine, diriguje horovima :

Srpskog pevačkog društva,
Akademskog društva „Balkan“,
„Jednakost“,
„Sloga“,
Horom željezničara,
horom „Mokranjac“,
„Zmaj“,
„Sokolskim horom“,
a radi i kao drugi dirigent u "Lisinskom".

Preseljava se opet u Novi Sad, gde postaje dirigent „Muzičkog Društva“ do 1936. .

Za ime Svetolika Pašćana je vezan postanak :

ŽMD (ženskog muzičkog društva - koje vodi od 1922. do rata, i koje je postalo prvak Južnoslovenskog Pevačkog Saveza)
muškog hora „Davor“ 1927. - 1930.
Akademski muški hor (osnovan 1933. a 1937. odneo prvu nagradu na internacionalnom takmičenju horova u Budimpešti, te prvu nagradu na takmičenju pevačke župe „Bajić"),
učestvuje u osnivanju Novosadske filharmonije i
Novosadskog gudačkog kvarteta u periodu do 1940. godine, kada je bio premešten za muzičkog referenta u Ministarstvo prosvete u Beograd.

Pašćan je bio :

dirigent Opere SNP 1926. u Novom Sadu,
direktor Muzičke škole[4] u Novom Sadu ,
dirigent novosadskog SZPD „Neven“ 1929. - 1930.
Hora učitelja u Kuli i Novom Sadu 1936. - 1937.
i prvi dirigent Akademskog Pevačkog Društva „Obilić" u Beogradu.od 1936. do 1941.

Opus

Muzičke kompozicije do 1941. godine
Tamna noć
Otkud tebi bela bulo
Čik curo poljubime
Jadri brode
Čolovik sije žito
Malo ja, malo ti
Svadile se babe i devojke
Cigansko kolo
Za orkestar
Svečani marš 1936.
Simfoniski marš 1940.
Za hor i orkestar
Iže heruvimi
Svjat - za dva mešovita hora i orkestar
Za veliki orkestar
Skerco
Muzikološka dela
Istorijsi razvoj gudačkih instrumenata - SANU 1956.
Horsko dirigovanje I knjiga
Škola horskog pevanja



Odlikovanja


Orden Svetog Save IV stepena
Orden Jugoslovenske krune IV stepena
Orden Svetog Save V stepena
Orden belog lava V stepena


Reference



- RTS: Vremeplov za 8. mart, Pristupljeno 24. 4. 2013.